ΟΣΑ ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ..

Τι να πουμε για τα παλικαρια του βολλεϋ? Πόσα κιλα συγχαρητηρια τους αξιζουν? Τονοι...

Καταφεραν να κανουν το τρεμπλ, σε μια σεζον που ο Ερασιτεχνης Ολυμπιακος αντιμετωπιζει τρομερα οικονομικα προβληματα, απληρωτοι ολη τη χρονια, χωρις ουσιαστικη στηριξη απο διοικηση και ακουγοντας μονο λογια...απο την αρχη της χρονιας αποχωρησαν βασικοι παικτες, εφυγε ο προπονητης (Γκουλινελι), ανελαβε ο Καλμαζιδης και εκανε μια ομαδα ονειρικη που στηριχτηκε σε νεα και απειρα παιδια, που ομως ειχαν ο καθενας τους το παθος και την αναγνωριση στη φανελα που φορανε..τωρα η επομενη μερα δειχνει τον Ντεσπεϊν να εχει φυγει, τον Τζουριτς να ειναι με εναμιση ποδι στην Ιταλια, ο Φραγκος επε οτι ο καθενας θα τραβηξει το δρομο του...κριμα και αδικο να μην διατηρησουμε αυτη την ομαδα, που παναξια σηκωσε τρεις κουπες αντιμετωπιζοντας σοβαρο προβλημα διαβιωσης,....

Θα αναρτησω ενα αρθρο που μου αρεσε πολυ απο την Sportday..

Γράφει ο Γιάννης Χωριανόπουλος

Το φετινό πρωτάθλημα στο βόλεϊ ήταν ένα καλό μάθημα. Για το τι μπορεί να κάνει μια παρέα κόντρα σε όλους και σε όλα. Δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας που να μη θεωρεί ότι ο Ολυμπιακός δεν άξιζε να το κατακτήσει. Ο Ολυμπιακός που άρχισε τη σεζόν με άλλον πασαδόρο (Ζέκοφ), άλλον κεντρικό (Κραλ) και το κυριότερο άλλον προπονητή (Γκουλινέλι). Τα οικονομικά προβλήματα φάνηκε ότι θα γονάτιζαν τους «ερυθρόλευκους».

Ξαφνικά στα μισά της χρονιάς ο γιος του Αντρέι Φιλίποφ, ο Ντίμα κλήθηκε να γίνει βασικός πασαδόρος. Ο Εστράδα πήρε φανέλα βασικού σε ομάδα επιπέδου που δεν είχε παίξει ξανά. Μόνο ο προπονητής είχε μάθει στα δύσκολα. Οπως και πέρυσι έτσι και φέτος ο Καλμαζίδης από βοηθός έπρεπε να αναλάβει τα ηνία της ομάδας. Μιας ομάδας που θα έπρεπε γίνουν παίκτες πρωταγωνιστές ο Φράγκος, ο Κοκκινάκης, ο Κουζούνης.

Ε, λοιπόν τα κατάφερε. Πέταξε έξω τον Παναθηναϊκό στους ημιτελικούς και έκανε μια χαψιά τον Ηρακλή στους τελικούς. Ολοι φαβορί τον «γηραιό» είχαν. Εμπειροι παίκτες και πλεονέκτημα έδρας συνέθεταν ένα σκηνικό ιδανικό για την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Ο Ολυμπιακός όμως δεν προκρίθηκε στους τελικούς απλά και μόνο για να παίξει στους τελικούς. Με 3-0 νίκες το πήρε το πρωτάθλημα. Αντρίκειο πρωτάθλημα. Με τόσα προβλήματα ίσως καμία ομάδα δε θα έφτανε μέχρι το τέλος. Ο Ολυμπιακός τα καταφέρε. Και μέσα σε όλα έγινε και η πρώτη ομάδα στην ιστορία που φτάνει σε τρίτο συνεχές πρωτάθλημα με μειονέκτημα έδρας. Σαν να λέμε παίζουν όλοι βόλεϊ, όλη τη χρονιά και στο τέλος νικάει πάντα ο Ολυμπιακός.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι κάτι άλλο. Οτι  σε αυτή τη χρονιά μέσα από τον Ολυμπιακό γαλουχήθηκαν παίκτες- νικητές. Παίκτες που θα βοηθήσουν και την Εθνική ομάδα.
Μέσα στις γιορτές και τα... πανηγύρια υπάρχει όμως και ένα στοίχημα. Να διατηρηθεί αυτή η ομάδα στο επίπεδο που βρίσκεται. Γιατί ήδη ο Τζούριτς είναι έτοιμος να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του, ο Φράγκος είπε ότι ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του και τα οικονομικά προβλήματα δεν έχουν λύση. Ολα αυτά όμως από αύριο. Γιατί σήμερα είναι ημέρα χαράς. Για αυτούς που το αξίζουν. Και είναι οι παίκτες της ομάδας βόλεϊ του Ολυμπιακού. 


Μακαρι ...